In Vlaanderen wordt de open ruimte nog vaak ingezet in functie van 1 specifiek ruimtegebruik en functie waar we dan ook steeds een zo hoog mogelijk ‘rendement’ nastreven. In de landbouw kan dit leiden tot een proces van schaalvergroting en intensivering. Maar ook in natuurreservaten wordt ernaar gestreefd om zoveel mogelijk natuur als het ware te stapelen in een vaak al bij al beperkte ruimte.

Zowel vanuit de landbouw- als vanuit de natuursector leeft de vraag naar meer ruimte maar we moeten het in Vlaanderen doen met de open ruimte die er is, en die is … eindig. Juist daarom dat het interessant kan zijn na te denken over mogelijkheden om naast hoogproductieve landbouwgronden en natuurreservaten ook te komen tot verweven en multifunctionele landschappen waar landbouw én natuur samen baat bij hebben.

De uitdaging om dit te bereiken is groot maar alvast enkele tips om dit te bereiken.

Een beproefde methode die wij vaak hanteren is om zowel ruimtelijke visies uit te werken die vertrekken van het scheiden van functies als het verweven van functies en om vervolgens samen de voor- en nadelen van beiden in kaart te brengen.

Als je op het terrein iets wil verwezenlijken start dan met kleine (piloot)projecten die dan de start of de kiem kunnen zijn voor grotere ruimtelijke transities. Transitiemanagers zullen getuigen dat kleine successen vaak de sleutel zijn om te komen tot een echte doorbraak!

Zo kan je events organiseren voor landbouwers om hen te tonen dat via gerichte keuzes van teelten het mogelijk is om én hun arbeidsinkomen te verhogen en te werken aan het invullen van maatschappelijke verwachtingen in de open ruimte.