Sinds 28 oktober 2017 is een gloednieuwe regelgeving van kracht rond het natuurbeheerplan. Men spreekt vanaf dan niet meer van verschillende types beheerplannen (bermbeheerplan, bosbeheerplan,
natuurbeheerplan, parkbeheerplan, enz.). Alles zit nu vervat in het nieuwe natuurbeheerplan.
Een natuurbeheerplan is geen doel op zich. Het is een hulpmiddel om op een bepaald terrein, beheerd ten behoeve van het natuurbehoud, bepaalde doelstellingen in verband met ecologie, beheer,
landschap, cultuurhistorie, recreatie, … te realiseren. De essentiële vraag voor elk terrein is: wat zijn de belangrijke waarden, hoe wil je die behouden of ontwikkelen en welke maatregelen zijn
daarvoor nodig?
Een natuurbeheerplan kan opgesteld worden voor alle terreinen die beheerd worden ten behoeve van het natuurbehoud (bos, park, grasland, kleine landschapselementen, moeras, vijvers, …). Het
opstellen van een natuurbeheerplan is in veel gevallen niet verplicht. Alleen voor natuurdomeinen (terreinen beheerd door het Agentschap voor Natuur en Bos) en openbare terreinen, beheerd ten
behoeve van het natuurbehoud en waar Europese natuurdoelen moeten gerealiseerd worden, moet verplicht een natuurbeheerplan worden opgesteld.
Om aanspraak te kunnen maken op bepaalde subsidies en bepaalde fiscale voordelen is een goedgekeurd natuurbeheerplan wel een vereiste.
Men kan kiezen om een natuurbeheerplan op te maken voor het eigen terrein of om samen te werken met andere beheerders om een gezamenlijk natuurbeheerplan op te maken.
Het is ook mogelijk een geïntegreerd beheerplan op te maken, waarin de beheerdoelstellingen vanuit onroerend erfgoed en natuurbehoud op elkaar afgestemd worden.
> Algemeen
> Onze expertise & ervaring
